donderdag 14 juni 2012

STROMINGSBOEKVERSLAG: KLEINE GEDIGTEN VOOR KINDEREN


STROMINGSBOEKVERSLAG: KLEINE GEDIGTEN VOOR KINDEREN

Kleine gedigten voor kinderen” van Hieronijmus van Alphen is representatief voor de Verlichting

De verlichting is een periode die liep van ongeveer 1650 tot ongeveer 1800. In deze periode was – eveneens als in de Romantiek- de natuur heel erg belangrijk. Mensen gedroegen zich goed naar de natuur wetten.

Mensen vonden het ook belangrijk om in het hier en nu te leven. Dus gewoon in het heden en niet te vluchten in het verleden of in de toekomst. De verlichting is dus eigentijds.

Ook was het heel belangrijk om je eigen levensstandaard te verbeteren, omdat deze volgens de mensen nog niet goed genoeg was. Je was gewoon zondig en dat moest veranderen, anders vergaf god je niet en dan kwam je niet in de hemel. Je leefde op aarde voor God en de ultieme beloning was om na de dood in de hemel te komen en daar het eeuwige leven te krijgen.

De levensstandaard moest dus verbetert worden. Dit ging natuurlijk niet alleen maar om je goed gedragen om dan in de hemel te komen, maar ook de dagelijkse dingen moesten een beetje veranderen. Dingen zoals onderwijs moesten ook belangrijk worden in de samenleving.

Vrijheid was heel belangrijk in de verlichting. Je had vrijheid van godsdienst. Dat betekende dat je in elke god mocht geloven. Er leefde dus veel godsdiensten naast elkaar.

De vrijheid van meningsuiting is ook een thema uit de verlichting. Mensen mochten hun mening openlijk uitspreken, wat in het verleden wel eens anders is geweest.

Verder was vrijheid van handel ook erg belangrijk. Hierdoor kwam het uitvinden van de drukpers, waardoor er op grote schaal boeken konden worden gedrukt en ook de wat lagere standen beschikking kregen tot boeken en zo ook leerden lezen.

De mens in de verlichting was ook overtuigd van de goedheid van de mens. Rousseau zei: “een kind is vanaf de geboorte geneigd goed te doen, maar wordt door de maatschappij bederft.” Dit geeft heel goed aan wat mensen dachten in die tijd. Ze dachten dus als je een kind vanaf zijn geboorte z'n gang laat gaan dat het kind een goed persoon wordt in de samenleving en niemand kwaad zal doen.

Kleine gedigten voor kinderen” is een bundel die voor kinderen gemaakt is, maar deze is ook heel populair bij de oudere mensen. Veel gedichtjes gaan over kinderen en dan verwacht je al een beetje een verlichting gedicht vanwege mijn laatste puntje dat ik net heb genoemd: Een kind is vanaf zijn geboorte goed, maar wordt bederft door de maatschappij.
Hieronijmus van Alphen stond niet helemaal achter deze stelling van Rousseau, omdat van Alphen het kind zag als iets dat je zelf kon invullen in het leven. Het kind kon je of goede dingen leren, zodat het goed werd of het werd verwaarloosd in de opvoeding en daardoor slecht.
Daarom had van Alphen in een aantal gedichtjes een opvoedkundige toon, zodat de mensen met kinderen wat beter in de opvoeding werden en dat zo de kinderen allemaal beter werden en niet meer werden verwaarloosd in de opvoeding
Mijn speelen is leeren, mijn leeren is speelen,
En waarom zou mij dan het leeren verveelen?
Het lezen en schrijven verschaft mij vermaak.
Mijn hoepel, mijn priktol verruil ik voor boeken;
Ik wil in mijn prenten mijn tijdverdrijf zoeken,
't is wijsheid, 't zijn deugden naar welke ik haak.
Je ziet in dit gedicht heel duidelijk de opvoedkundige toon. Het kind moet je wijze dingen leren, want dit is waar het kind naar verlangt; “'t is wijsheid, 't zijn deugden naar welke ik haak.”
Zo heeft van Alphen tal van dit soort gedichtjes met deze opvoedkundige toon erin.
Conclusie

Kleine gedigten voor kinderen” van Hieronijmus van Alphen is wel degelijk representatief voor de verlichten. Er komen weliswaar niet veel motieven van de verlichting in voor, maar een heel belangrijk punt uit de verlichting komt er wel in voor. Dit belangrijke punt is natuurlijk het goed opvoeden van de kinderen en ze alle kennis geven die je zelf hebt. Het is belangrijk voor het kind om veel te weten te komen. Zo gaat het kind vanzelf goed functioneren in de maatschappij.

STROMINGSBOEKVERSLAG: MAX HAVELAAR


STROMINGSBOEKVERSLAG: MAX HAVELAAR

Max Havelaar is representatief voor de periode van de Romantiek

De Romantiek is een periode in de geschiedenis die loop van ongeveer 1800 tot 1850. De periode wordt gekenmerkt door vooral vluchtgedrag in bijvoorbeeld de natuur en de dood.

Er zijn natuurlijk nog meer kenmerken uit deze periode. Er is niet alleen vluchtgedrag in de natuur, maar de natuur in het algemeen wordt ook steeds belangrijker. Mensen gaan de natuur als een levend wezen zien en gaan er heel goed mee om.

Wat ook erg belangrijk is in de periode van de Romantiek is dat veel mensen heel erg op hun gevoel afgaan en heel veel gevoelens worden beschreven. In de Max Havelaar zie je dit terug bij meneer Droogstoppel. De man zegt een aantal keren wat hij doet en waar hij woont en dit zegt al een beetje wat zijn gevoel daarbij is; hij is erg trots.

Wat heel leuk is in het boek is dat meneer Droogstoppel en Stern, die lijnrecht tegenover elkaar staan als het om mening gaat, samen een boek schrijven. Zo is Stern helemaal vóór Max Havelaar en Droogstoppel is een echte rationalist. Droogstoppel wordt in het boek een aantal keer aangevallen. Dit is eigenlijk het rationalisme dat wordt aangevallen door de Romantiek. Hier is Droogstoppel dan het rationalisme en Stern de romanticus, omdat hij het eens is met Max Havelaar.

De Romantiek is eigenlijk een tegenhanger van het rationalisme en het is eigenlijk een reactie op het rationalisme en dat zie je in dit meningsverschil terug.

Karakter beschrijving is heel belangrijk in de Romantiek. Je moet een bepaald gevoel krijgen in het verhaal bij bepaalde mensen. Zo zijn sommige mensen slecht en deze zijn meestal een beetje nors en sommige mensen zijn juist goed en die zijn vaak vrolijk en opgewekt.

In het verhaal zie je dat Max en Tine een heel innige relatie met elkaar hebben en dat ze een heel mooie liefde hebben. De karakter beschrijvingen zijn heel erg belangrijk in het begrijpen van de relatie tussen deze twee mensen.

Vriendschap tussen mensen en vooral mannen is een belangrijk gegeven in de Romantiek, maar Droogstoppel en Stern hebben niet echt een goed band of een heel erg goede vriendschap. Dit is dan weer een puntje dat niet typerend is voor de Romantiek.

De natuur wordt ook eigenlijk weinig gebruikt en weinig beschreven. Er wordt niet gesproken over hoe mooi de natuur wel niet is en er wordt ook niet gevlucht in de natuur of de dood. In het verhaal komt juist een heel realistisch kenmerk kijken. Max Havelaar gaat namelijk juist goed om met z'n problemen. Hij vlucht er niet voor weg, maar doet er daadwerkelijk iets mee en dat is juist een kenmerk van het realisme en niet van de Romantiek.

Hoe je misschien ook kunt zien dat het een romantisch boek is, is omdat het boek in 1860 is geschreven. Dit is precies een beetje in de nabloei van de Romantiek. Hieraan kun je dus zien dat het een beetje in de tijd is geschreven van de Romantiek.

Conclusie
De Max Havelaar is wel degelijk representatief voor de periode van de Romantiek, omdat er veel invloeden van de Romantiek in het verhaal zitten. Zo is er veel aandacht voor het gevoel en karakter beschrijvingen. Als je kijkt naar de relatie tussen Max Havelaar en Tine zie je dit heel erg goed terug. Verder is het ook in de romantische tijd geschreven en dat is ook weer een gegeven waarom het een romantisch boek zou kunnen zijn.

Het rationalisme wordt in dit boek eigenlijk tegengesproken. Je ziet dit terug in de relatie tussen Droogstoppel en Stern. Stern is vóór de heer Havelaar en Droogstoppel is tegen en is meer een rationalist. In het verhaal wordt Droogstoppel ook vaak tegengesproken.

Er zijn natuurlijk ook punten in het verhaal die niet op de romantische periode duiden. Zo heb je natuurlijk Max Havelaar die heel erg realistisch met zijn problemen omgaat en dit is dus weer een gegeven voor het Realisme.

Op basis van deze argumenten ben ik tot de conclusie gekomen dat “Max Havelaar of de koffieveilingen der Nederlandsche handelsmaatschappij” een romantisch boek is.

ALGEMEEN BOEKVERSLAG: TURKS FRUIT


ALGEMEEN BOEKVERSLAG: TURKS FRUIT

1a. Jan Wolkers, Turks fruit
Eerste druk 1969
Negenenveertigste druk, Pomona, Texel (2008)
189 bladzijden
b. Novelle
c. Het boek gaat over Erik, een beeldhouwer, en over zijn relatie met zijn vrouw Olga. Olga heeft hem verlaten en Erik beschrijft korte hoogtepunten uit zijn relatie met Olga. Pas op tweederde van het boek horen we wat er gebeurd is. De hoofdstukken daarvoor zijn steeds of voor dat moment of erna. Zo wordt er een zekere spanning opgebouwd naar het moment waarop verklaard wordt hoe ze uit elkaar zijn gegaan. Die eerste hoofdstukken zijn eigenlijk één grote kreet 'ik ben zo eenzaam'. Vervolgens begint het bij het begin dat hij haar al liftend leert kennen. Ze worden verliefd, maar ze krijgen een auto-ongeluk. Een paar maanden later zien ze elkaar weer en van af toen was de liefde een feit en trekt ze bij hem in. We zien steeds hoe gelukkig hij is geweest met Olga. Het is een liefde die heel intens beleefd is. Seks speelt daarbij een belangrijke rol. Soms heb je het idee dat ze de hele dag naakt liepen en elk moment aangrepen om 'het' weer te doen. Uit de fragmenten na het keerpunt blijkt dat alle andere vrouwen niet dat voor hem betekenen als wat Olga voor hem was geweest. Ondanks dat het er dan flink aan toe was gegaan, vooral op seksueel gebied.
Olga was voor hem alles. Allerlei kleine details worden er van haar beschreven. Ze zorgt voor inkomsten, hoe klein ze ook zijn. Ze houdt van dieren, maar niet van kinderen. Dit blijkt ook uit twee beelden die Erik gedurende deze periode maakt. Het eerste is een moeder met kind, waarvan de wethouder zegt: "het lijkt wel of ze angst heeft voor het kind." Het andere beeld is een vrouw met een kat op haar arm, waarvan men opmerkt: "Het lijkt wel of het haar kind is." In beide gevallen heeft Olga uren lang model gestaan. Van het schaarse geld gingen ze regelmatig naar jazzconcerten, ten koste van vlees bij het eten. Ook de vakanties waren heel sober: een tentje op Ameland, waar de liefde ook weer heel intens beleefd werd.
De angst van Olga voor zwangerschap kwam door haar moeder, die een borstamputatie had moeten ondergaan. Tegen Olga zei ze vroeger dat Olga haar borst leeggezogen had. Een andere angst van Olga was kanker. Dat blijkt bijvoorbeeld uit het moment dat zij wat roods in haar ontlasting ziet.
Het grote keerpunt in de relatie wordt volgens Erik geregisseerd door Olga's moeder, waarvoor Erik altijd al beneden de stand was geweest. Na de dood van Olga's vader is haar moeder constant aan het stoken. Ze zegt dat andere vriendinnen van Olga het beter hebben. Uiteindelijk blijkt Olga niet ongevoelig voor de materiële tekortkoming.
Een zakendiner is het breekpunt. Olga zit te flirten met een zakenrelatie, tot genoegen van haar moeder, maar tot ontzetting van Erik. Hij wordt er misselijk van en geeft midden aan tafel over. Op de terugweg van de toilet slaat hij uit woede Olga een blauw oog. Olga neemt dit niet en trekt bij haar moeder in. Uiteindelijk volgt een scheiding. Olga hertrouwt nog twee keer, maar wordt niet echt gelukkig.
Het boek eindigt met het ontstaan van een tumor bij Olga. Haar haar valt uit en ze wordt vergeetachtig en opvliegerig, dit alles door de medicijnen. Van af dat moment bezoekt Erik haar iedere dag. Hij koopt een pruik voor haar en ook Turks fruit, het laatste en het enige snoep dat ze nog kon eten. Op een dag sterft ze en is het verhaal uit.
2. Turks Fruit is een boek dat iedereen kent, dus al om de bekendheid van het boek zou je het al gaan lezen. Ik had de verfilming ervan al gezien, dus ik wist eigenlijk al hoe het verhaal verliep. Turks fruit is een bijzonder verhaal vond. Op het eerste gezicht lijkt het een oppervlakkig verhaal met een overheersende toon van veel seks en lust, maar daar blijkt toch veel meer achter te zitten. Ik vroeg me af of het boek me een andere indruk zou geven van dit verhaal en hoe het verschilt van de film.
3. Motieven:
Dieren: Olga en Erik hebben veel (ongewone) dieren in hun omgeving, zoals een eend, kat, wezel en duiven.
Seks: Olga en Erik hebben veel seks, wat ook gedetailleerd wordt beschreven in het boek. Ook heeft Erik later in het boek seks met veel verschillende meisjes.
De dood: De huisdieren, Olga's vader, en op het einde Olga zelf gaan allemaal dood in het boek.
Beelden: Erik maakt vaak beelden van Olga.
Jazz/muziek: Olga en Erik luisteren samen veel naar muziek. Olga gooit ook een lp uit het raam tijdens een ruzie.
Olga's haar: Erik noemt Olga vaak “die rooie”. Aan het einde van het verhaal heeft Olga geen haar meer.
Thema's
Het belangrijkste thema in het boek vind ik zoals dat zo mooi wordt gezegd in het boek:
Het leven draagt de dood in zich mee”. Het gaat hier om het onlosmakelijk verband tussen haat en liefde, vreugde en verdriet, leven en dood. Met dit verband wordt de lezer meerdere malen geconfronteerd in Turks Fruit.
Verval is een belangrijk thema, want de relatie tussen Olga en Erik vervalt steeds meer, en Olga's lichaam vervalt wanneer haar ziekte opspeelt.
4. In het boek komen veel passages voor waarin seksuele handelingen worden beschreven. Zoals bij dit citaat van blz 14 van het boek: “En dan trok ik me maar weer af bij die foto van haar, naakt, op haar rug gezien.” Dit element vond ik niet heel storend, maar ook niet altijd nodig. Soms had ik wel even dat ik dacht, gaat het nou weer over seks? Maar als dit element niet in het boek had gezeten was de sfeer van het boek ook anders geweest.
Zoals je in het bovenstaande citaat kunt lezen, wordt er ook gesproken vanuit de ik-persoon, Erik. Deze schrijfstijl vind ik leuk, omdat je je zo nog meer in kunt leven in het verhaal, en je leert de hoofdpersoon (Erik) zo ook steeds beter kennen, want je leest al zijn gedachten over bepaalde zaken.
Ik vind de ik-persoon een bijzondere man. Erik leeft erg intens, vooral als het gaat om liefde en seks. Als hij een relatie krijgt met Olga leeft hij eigenlijk voor haar. Erik heeft een hekel aan een heleboel dingen in onze maatschappij, zoals christenen en burgerlijke mensen. Kortom leeft Erik vrij extreem en zijn zijn gedachten bijzonder. Ik vind dit soms wel een beetje storend, omdat hij soms zo overdrijft. Ik vind Erik ook niet echt een sympathiek persoon.
Het verhaal speelt zich voornamelijk af in het atelier van Erik, in Amsterdam. Andere locaties zijn het huis van Olga, en aan het einde van het verhaal het ziekenhuis. Ook worden veel vakantiebestemmingen omschreven. De locaties maken vaak het verhaal levendig, omdat ze aangeven dat de twee personages erg vrij leven. Bijvoorbeeld het atelier, waar Erik kunstwerken maakt, geeft aan dat Erik een creatieve geest is. De vakantiebestemmingen geven aan dat de twee avonturiers zijn en veel plezier met elkaar beleven. Het ziekenhuis staat symbool voor het verval, zowel van de relatie tussen Erik en Olga, als het verval van Olga's lichaam.








woensdag 13 juni 2012

VERWERKINGSOPDRACHT KLAS 4: SPOORLOOS

VERWERKINGSOPDRACHT KLAS 4: SPOORLOOS


Samenvatting

Rex Hofman en Saskia Wagter gaan samen op een vakantie naar Frankrijk.
Op weg naar hun vakantiehuis stoppen ze bij een tankstation. Saskia gaat naar binnen om iets te drinken te halen, maar ze komt niet meer terug. Ze is meegelokt door Raymond Lemorne naar zijn auto, in de auto verdoofd en vervolgens levend begraven.
Rex raakt in paniek en start een zoekactie. Die levert echter niks op.
Hij blijft proberen Saskia te vinden, ook als hij al een andere vriendin heeft.
Hij doet een oproep op de Franse tv, Lemorne ziet de oproep. Hij besluit Rex op te gaan zoeken in Amsterdam en hem te vragen mee te komen naar Frankrijk. Rex gaat op dat aanbod in, omdat hij nog steeds graag achter de waarheid over de verdwijning van Saskia wil komen. Lemorne zet hem voor een blok: Rex zal alleen iets te weten komen als hij een bepaald drankje drinkt, dat een slaapmiddel blijkt te zijn. Rex komt inderdaad achter de waarheid, omdat hem hetzelfde overkomt als Saskia: hij wordt ook levend begraven.

Onze onderzoeksvraag is:
In welke opzichten komt de film overeen met de werkelijkheid?
Onze deelvragen/subvragen zijn:
  • Kloppen de gegevens uit de film over de Tour de France met de werkelijkheid?
  • Kloppen de gegevens over het vakantiehuisje in de film?
  • Is het realistisch dat Rex en Lemorne afspreken bij een bepaald café in een stad?
  • Klopt dit met de afstand tussen andere plaatsen in de film?
  • Kloppen de auto's die zijn gebruik in de film met de mode uit de jaren '80?
  • Welk verdovingsmiddel wordt waarschijnlijk gebruikt en is dat realistisch?
  • Welk verdovingsmiddel hadden ze wel kunnen gebruiken?
  • Komt dit verhaal overeen met een echte gebeurtenis uit de jaren ’80?
1. Tour de France

Kloppen de gegevens uit de film over de Tour de France met de werkelijkheid?
Tijdens de film zijn steeds radiofragmenten van de Tour de France te horen. Een aantal renners staat voornamelijk in de belangstelling van de commentatoren.
Delgado was een van hen. Verder praten de commentatoren heel veel over Fignon en Hilnault. Dit was een befaamd rennerskoppel die al vele malen de Tour de France had gewonnen. Ze werden vroeger ook wel 'de eeuwige favorieten' genoemd, omdat ze in de ogen van de Fransen altijd de toekomstige winnaars waren.
Andere belangrijke personen in de Tour de France van 1988 waren Herrera, Dietzen en de Nederlander Zoetemelk. Herrera werd uiteindelijk zesde.
Tweede werd Rooks en Parra werd derde, het rare is dat deze twee namen helemaal niet voorkomen in de film.

Uit de radiofragmenten hebben wij kunnen afleiden dat de dag van de verdwijning waarschijnlijk op 18 juli heeft plaatsgevonden. Dat weten we, omdat te horen is dat Hinault op die dag de gele trui veroverde.

Uiteindelijk heeft Delgado de Tour de France toen gewonnen. De laatste 10 dagen pakte hij de gele trui en werd hij derde in het bergklassement. Hinault en Fignon waren in het begin nog in de strijd maar haakten al snel af. Ook Zoetemelk viel eerder uit.

2. Vakantiehuis
Kloppen de gegevens over het vakantiehuisje in de film?

Om antwoord te kunnen geven op deze vraag moesten we eerst uitzoeken of de film wel in Frankrijk is opgenomen.
De film bleek deels in Frankrijk, deels in België en deels in Nederland te zijn opgenomen. In de film werd verteld dat het huis zich in Anduze bevond en wel aan de Bois Vieux.
Dit hebben we nagetrokken en het klopt.
Het blijkt dat Anduze zich dicht bij Nîmes bevindt, waar Lemorne woont.
Het opmerkelijke is dat het huis nog steeds verhuurd word als vakantiehuis voor 10 personen.

We hebben de advertentie kunnen vinden:

Karakteristieken Huis, voor 10 personen
7 ruimtes waarvan 5 slaapkamers Huisdieren toegelaten,
  • Ligbad
  • Discotheek
  • Douche, DVDspeler
  • Oven
  • Tuin
  • Wasmachine
  • Vaatwasser
  • Kinderbedje
  • Microgolfoven
  • Parking
  • Zwembad
  • Telefoon
  • Tennis
  • Televisie
Ligging: Anduze, Languedoc Roussillon, Frankrijk
Naburige activiteiten: Winkels tussen 1 km en 5 km, Paardrijden, Visvangst, Wandelen

3. Café des Beaux Arts

Is het realistisch dat Rex en Lemorne afspreken bij een bepaald café in een stad?

Ja, dit is realistisch. In de film wordt gezegd dat Lemorne in Nîmes woont.
Er is te zien dat Rex op het terras van Café des Beaux Arts zit en Lemorne hem vanaf zijn balkon bekijkt. Na enig onderzoek bleek dat café ook echt in Nîmes te liggen, in de straat ‘Place aux Herbes’.
De eigenaar uit de film, Monsieur Montmerjean, is op internet niet te vinden en er staat nergens vermeld dat hij de eigenaar is of was. Het kan dat de filmmakers of Tim Krabbé dit zelf bedacht hebben.

Klopt dit met de afstand tussen andere plaatsen in de film?

Hemelsbreed ligt Anduze, waar het vakantiehuis ligt, 90 kilometer van Nîmes vandaan.
Dat is dus een redelijke afstand.
Lemorne woont zelf ook aan de Place aux Herbes, dus dat klopt.
Dan heb je nog Lemornes vakantiehuis, dat in St. Côme ligt. St. Côme ligt in hetzelfde departement ( is een soort provincie ) als Nîmes, het ligt 20 kilometer van elkaar vandaan.

4. Modegevoeligheid

Komen de auto’s die in de film door Rex en Lemorne worden gebruikt uit de tijd dat de film is uitgebracht?

We hebben ook onderzoek gedaan naar de auto's uit de film. We wilden te weten komen of het klopt dat mensen in de jaren '80 echt in zulke auto's reden.
We hebben gekeken naar de auto’s van Rex en Lemorne, want dat zijn de hoofdrolspelers.


Auto van Rex
Rex rijdt in een donkergroene Peugeot 404. De Peugeot 404 was door Pininfarina ontworpen en in 1960 naast de 403 op de markt gebracht. De 404 bleek een zeer succesvol model. De laatste versies van de 404 werden nog in 1989 verkocht.
Je had de Berline, uitgebracht tussen 1960-1975, dat was de bekendste uitvoering.
Dan had je ook nog de Cabriolet, die is uitgebracht tussen 1962-1968.
En de Coupé uitgebracht tussen 1963-1968, dit was het model waar Rex in reed.
Je had ook nog de Break, dit model is uitgebracht tussen 1963-1971.En als laatste had je de Pickup, dit model is uitgebracht tussen 1968- 1979, maar deze is nog gebouwd tot 1989.

Auto van Lemorne
Lemorne rijdt in een rode Citroën type BX 1.6 TRI. Dit model is in 1982 geïntroduceerd en was een wat afwijkend ontwerp vergeleken met de auto's uit die tijd. De Citroën BX TRI is een ruime gezinswagen die heel wat comfort biedt aan de mensen die erin zitten. Er werden zo'n 2,3 miljoen exemplaren van dit model geproduceerd gedurende 12 jaar.

5. Verdovingsmiddel

Welk verdovingsmiddel wordt waarschijnlijk gebruikt en is dat realistisch?
Waarschijnlijk wordt het verdovingsmiddel ‘chloroform’ in de film gebruikt om Saskia mee te bedwelmen. Rex krijgt een slaappil, maar welk verdovingsmiddel Lemorne gebruikte bij Saskia is onduidelijk in de film.
Chloroform heeft een bedwelmende werking. Hoofdpijn, slaperigheid en bewusteloosheid kunnen gevolgen zijn als iemand de damp diep inademt met minstens twee diepe teugen.

Rond 1900 werd chloroform gebruikt als verdovingsmiddel bij operaties. Het lijkt dus realistisch om dit te gebruiken om iemand te bedwelmen, maar het tegendeel is waar.
Chloroform is ongeschikt om iemand bij verrassing te bedwelmen, zoals in Spoorloos gebeurde.
Daarbij is het verschil tussen een werkzame en een dodelijke dosis heel klein.
Er is veel kans op een dodelijke afloop, omdat de dosis al snel te hoog is voor een normale verdoving.

Welk verdovingsmiddel hadden ze wel kunnen gebruiken?


  • Lachgas. Dit kan alleen indien er een grote hoeveelheid wordt gebruikt, omdat bij lichte inademing een bewustzijnsdaling wordt veroorzaakt, dat lijkt op dronkenschap.
Het werkt ook als pijnstillend, angstverminderend en het zorgt voor een minimale verslapping.
  • Desfluraan. Dit is een damp/narcosegas dat kan worden gebruikt voor gehele verdoving.
De gevolgen van inademing zijn een diepe slaap of narcose, het werkt pijnstillend en het zorgt voor een verslapping van de spieren.
  • Ethraan. Dit heeft precies dezelfde werking als desfluraan. Desfluraan is de opvolger van ethraan.

7. Echt gebeurd?

Komt dit verhaal overeen met een echte gebeurtenis uit die tijd?

De film is gebaseerd op het boek ‘het gouden ei’ van Tim Krabbé.
Het verhaal van Het gouden ei heeft Tim Krabbé gebaseerd op een berichtje uit een krant dat hem erg aansprak.

Dit artikel:
JONGE VROUW UIT LUIK VERDWIJNT OP BUSREIS NAAR SPANJE
Een jonge Belgische vrouw die met een vijftigtal andere toeristen een busreis maakte naar Spanje, is op geheimzinnige wijze verdwenen toen de bus even halt hield in het noordoosten van Frankrijk. De 18-jarige Pascale Lefebvre uit Luik ging in een winkel een pakje chewing-gum kopen. De bus, die zaterdagavond in Assevillers, nabij Péronne, stopte, moest na één uur wachten zonder de jonge vrouw verder rijden. Rijkswacht en brandweer hebben in de nacht van zaterdag en ook zondag naar enig spoor van Pascale Lefebvre gezocht, maar dat leverde geen resultaat op. De bus was zaterdagmorgen vanuit Luik vertrokken met als bestemming Valencia in Spanje.

Het Belgische meisje, Pascale Lefebvre, was met een reisgezelschap onderweg naar Spanje. Na een korte stop van de reis bij een tankstation verscheen Pascale niet meer in de bus. Niemand wist waar ze was, niemand had haar zien vertrekken. Ze leek spoorloos verdwenen.
Meer dan tien jaar nadat hij dit had bericht gelezen en er het boek op gebaseerd had, besloot Tim Krabbé in opdracht van een tijdschrift uit te zoeken hoe de werkelijke geschiedenis was ooit afgelopen. De speurtocht die hij moest ondernemen leek daardoor op die van de hoofdpersoon Rex Hofman, die Saskia probeerde te vinden. Het leek onbegonnen werk, totdat Krabbé bij toeval stuitte op een ander krantenbericht dat een dag na de verdwijning in Het Laatste Nieuws.

Dit artikel:
VERDWENEN MEISJE UIT LUIK VERGISTE ZICH VAN BUS
Pascale Lefevre, het 18-jarig meisje uit Luik dat zaterdagavond op weg met een bus naar Spanje op geheimzinnige wijze in Frankrijk verdween, is terecht. De jongedame kwam zondag met vijf uur vertraging aan in Spanje. Zij had zich gewoon van bus vergist. De bus waarmee zij naar Valencia reisde, had zaterdagavond even halt gehouden aan een stopplaats nabij Péronne in het noordoosten van Frankrijk. Pascale Lefevre begaf zich naar een wegrestaurant maar daagde niet meer op. Na één uur wachten zette de bus zijn tocht naar Spanje voort. Rijkswacht en brandweer zochten tevergeefs de omgeving af. Het meisje was even later uit het wegrestaurant gekomen en was een bus ingestapt die volgens haar hetzelfde uitzicht had. Pas veel later heeft zij haar vergissing ingezien.

Dataverzamelingsmethoden

Welke dataverzamelingsmethoden hebben we gebruikt en waarom?


  1. We hebben de film opnieuw bekeken omdat we de details nodig hadden. Bij het schrijven van het stuk hebben we ook youtube gebruikt, om de details beter op te merken.
  2. Daarna hebben we bronnenonderzoek gedaan. We wilden weten of we voldoende informatie tot onze beschikking hadden. Dit bleek niet het geval te zijn, daarom hebben we onze deelvragen moeten aanpassen.
  3. We hebben internet gebruikt voor het opzoeken van informatie over onder andere de Tour de France, de auto's en het huisje.
  4. We hebben mensen geraadpleegd die meer verstand hebben van een aantal zaken. Dit hebben we gedaan over de Tour de France en het verdovingsmiddel.
Resultaten en conclusie

Onze onderzoeksvraag is:
In welke opzichten komt de film overeen met de werkelijkheid?

We hebben door middel van zeven deelvragen antwoord op deze vraag proberen te vinden.
Hieronder een overzicht van de conclusies van de deelonderwerpen:
  • 1. Tour de France
De namen van de wielrenners komen grotendeels overeen met de werkelijkheid, maar in de film worden niet precies de goede gegevens gegeven. Het is waarschijnlijk niet zo dat ze de radio op een willekeurige zender hebben gezet in het tankstation in de film, omdat er dan wél helemaal juiste informatie werd gegeven. Het zou bijvoorbeeld kunnen dat het een ouder bandje was dat ze hebben gebruikt.
De opzichten die wel kloppen zijn dat er dezelfde namen zijn gebruikt, maar dat is niet genoeg om dit een overeenkomst te noemen.
Geen overeenkomst met de werkelijkheid
  • 2. Vakantiehuis
Het vakantiehuis waar Saskia en Rex naar op weg zijn bestaat wel. Daar hebben ze dus een bestaand huis voor genomen.
Een overeenkomst met de werkelijkheid.
  • 3. Café des Beaux Arts
Dit café, waar Lieneke en Rex met Lemorne afspreken, ligt op realistische afstand ten opzichte van andere plaatsen in de film zoals Anduze en St. Cômb.
Ook dit is dus een overeenkomst met de werkelijkheid.
  • 4. Modegevoeligheid
Wat de auto van Rex betreft, zou het kunnen dat er in de jaren ’80 in zijn auto werd gereden. Maar het was toen al een verouderd model, dus zijn Peugeot 404 zal geen populaire zijn geweest toen de film werd opgenomen.
De auto van Lemorne is in 1982 uitgebracht en gedurende twaalf jaar geproduceerd, dus zijn auto is redelijk nieuw in de film. Vooral Lemornes auto voldoet aan de mode van ’80.
Een overeenkomst met de werkelijkheid
  • 5. Verdovingsmiddel
Het meest waarschijnlijk is dat chloroform in de film als verdovingsmiddel wordt gebruikt.
Veel detectivefilms en –romans gebruiken dit en wij denken dat de makers van Spoorloos dit ook hebben gedaan.
Daarvan uitgaande, is het niet het beste middel dat ze hadden kunnen gebruiken.
Ze hadden bijvoorbeeld lachgas kunnen kiezen, omdat dat dat bij een redelijk grote hoeveelheid verdovend werkt en tot narcose kan werken. Het enige wat tegen lachgas pleit is dat Saskia maar een kleine hoeveelheid inademde.
Ze hadden ook nog kunnen kiezen voor desfluraan. Dit is een erg prikkelende inhalatievloeistof en het heeft een erg snelle werking. Dit zijn twee dingen die in de film aan de orde zijn: er wordt geïnhaleerd en het middel heeft een snelle werking.
Hetzelfde als desfluraan geldt voor ethraan.

Waarschijnlijk wordt er dus chloroform gebruikt, maar dat is niet heel realistische omdat het al snel een dodelijke afloop heeft.
Dit beschouwen we dus niet als een overeenkomst.
  • 6. Echt gebeurd?
Je zou kunnen zeggen dat dit verhaal echt gebeurd is.
Pascale Lefebvre, waar het verhaal op gebaseerd is, is ook bij een tankstation verdwenen. Er zijn echter wat dingen die tegen een overeenkomst pleiten: Dit verhaal speelde veel eerder dan de jaren ’80, omdat er eerst een boek over is geschreven en het boek een tijd later pas is verfilmd. Als de onderzoeksvraag in plaats van over de jaren ’80 over de tijd waarin het boek is geschreven gaat, zou er wel een overeenkomst zijn.
Bovendien is Saskia ontvoerd en Pascale na een dag weer teruggevonden.
Er is dus geen overeenkomst met de werkelijkheid


Uit drie van de zes deelvragen ( Tour de France, Verdovingsmiddel en Echt gebeurd?) blijkt dat er geen overeenkomsten zijn tussen de film en de jaren ’80. Vaak is er wel een puntje van overeenkomst, maar klopt het niet helemaal.
Uit de overige drie deelvragen blijkt echter dat er wel overeenkomsten zijn.
Dat zijn de opzichten Modegevoeligheid, Vakantiehuis en Café des Beaux Arts. Deze laatste twee hebben te maken met de ligging van plaatsen in Frankrijk. Deze liggingen liggen allemaal op realistische afstand van elkaar.
Dankwoord

We willen hier een aantal mensen bedanken die ons hebben geholpen bij dit verslag.
  • Allereerst is dat onze docent Nederlands, Meneer Phillipsen.
  • De vader van Daan: Ron Barsukoff Poniatowsky heeft ons geholpen met het bepalen van de verdovingsmiddelen als oud-scheikunde student.
  • De schrijvers van de bronnen.
Bronnen

Voor de deelvraag over de Tour de France:
Voor de deelvraag over het vakantiehuis:
Voor de deelvraag over Café des Beaux Arts:
Voor de deelvraag over Modegevoeligheid:
Voor de deelvraag over het verdovingsmiddel:
voor de deelvraag ‘echt gebeurd?’:

ALGEMEEN BOEKVERSLAG : EEN SCHITTEREND GEBREK


ALGEMEEN BOEKVERSLAG :EEN SCHITTEREND GEBREK


1a. Arthur Japin, Een schitterend gebrek
De Arbeiderspers, Amsterdam, 2007, eerste uitgave 2003
243 bladzijden

b. Roman


c. Samenvatting:
In zijn memoires vermeldt Casanova terloops dat Lucia een van de weinige vrouwen is die hij ooit onrecht heeft aangedaan. Maar hoe? Wat is er werkelijk gebeurd? Waarom deed Lucia afstand van haar geluk? Een schitterend gebrek is haar verhaal, het verslag van een uitzonderlijk leven.

Het begint wanneer Lucia, vele jaren later, Casanova in een Amsterdams bordeel bij toeval tegen het lijf loopt. Hij heeft er geen weet van dat zij het is omdat ze haar door de pokken mismaakte gezicht onder een sluier verbergt, en hij probeert haar te veroveren op de van hem bekende wijze. Voor Lucia is de schokkende confrontatie aanleiding tot een reconstructie: haar jeugd in de Veneto, haar kortstondige maar heftige liefde voor Casanova, de verwoestende ziekte die haar trof, haar vlucht naar Amsterdam en haar werk als hoer. Langzaam wordt duidelijk dat haar verdwijning geen verraad was maar een daad van liefde. Ten slotte verricht zij de truc die hem verlost van zijn herinnering aan haar en die haarzelf bevrijdt van haar verleden. “


2. Ik ben dit boek tegengekomen op een site waar boeken op staan die je kan lezen voor je leeslijst. Het boek was niveau 4, dus dat is wel een redelijk niveau voor op je lijst. Door het lezen van de achterkant was ik onmiddellijk benieuwd waar het boek precies over zou gaan. De titel maakte mij ook erg nieuwsgierig, omdat het een beetje tegenstrijdig is. Ik verwachtte een romantisch boek, dat redelijk makkelijk leesbaar was. Ik verwachtte dat het boek mij continu nigierig zou houden. Ik was wel een beetje bang dat het een cliché liefdesverhaal zou zijn.


3. Motieven
Liefde
Het boek gaat eigenlijk over het leven van Lucia. Steeds heeft zij het over de liefde. Over dat iedereen eigenlijk hunkert naar liefde.
Zelf is zij eigenlijk nooit over haar eerste liefde heen gekomen. Zij heeft haar eigen geluk opgeofferd voor hem. Ze hield ontzettend veel van hem, maar moest hem verlaten om hem gelukkig te krijgen.
Aan het eind van het boek trekt ze een soort conclusie over de liefde, namelijk dat men gelukkig wordt door het weggeven van hetgeen dat zij het meest verlangd. Hier wordt liefde mee bedoelt.
Het boek opent ze door te zeggen dat ze één ding heel goed kan: liefhebben. Het motief liefde komt in elk hoofdstuk wel terug.

Opoffering
Eerst offert Lucia haar eigen geluk op, door te vertrekken. Zij denkt dat Giacomo alleen gelukkig kan worden zonder haar. Later in het boek offert zij zich ook min of meer op, door alsnog te liegen over haar vertrek. Ze wil namelijk niet dat Giacomo zich schuldig voelt over haar eigen vertrek.


Thema
De verhouding tussen de rede en het gevoel
Het boek speelt zich af in de verlichting. Een belangrijk kenmerk van de verlichting is dat de rede centraal staat. Dit zie je duidelijk terug in het boek. Bijna alle vrouwen waar Lucia mee converseert, zeggen dat je alles moet besluiten vanuit haar ratio, haar verstand. Zelf heeft zij ook besloten alle keuzes die zij maakt, te maken aan de hand van de rede. Dit besluit zij tijdens haar ziekte.
Als Lucia zich opoffert, zou zij het liefst bij Giacomo blijven, maar door haar verstand te gebruiken, denkt ze in dat verdwijnen de beste optie is.


4. Ik vond de schrijfstijl van Japin best fijn. Soms is het taalgebruik wel een beetje ouderwets en net. Maar dit past wel helemaal bij het boek, dat zich afspeelt in de achttiende eeuw. Het feit dat het boek zich veel bezig houdt met de ratio kan dit taalgebruik ook verklaren. Het de bedoeling dat mensen beleefd spreken. Het taalgebruik heeft mij echter niet gestoord.

“’Van dit laatste is niet één woord gelogen’, zei hij, ‘maar komt het u waarachtiger voor? Ziet u nu waarom ik het dwaasheid noem belang te hechten aan de waarheid, wanneer een vleugje fantasie zoveel eenvoudiger valt te geloven?’” pagina 58

Er stonden af en toe lastige woorden in, maar deze waren gemakkelijk af te leiden vanuit de context. Dit was niet storend.
De schrijfstijl zorgde er voor dat ik vaak echt meevoelde met Lucia. Er wordt niet eens letterlijk beschreven hoe zij zich voelt, maar de manier waarop Japin de situatie beschrijft, zorgt ervoor dat je toch meeleeft.

Hoe ik er ook naar verlangde, mijn bed zag ik niet meer. Ik bleef in de kamer aan de schrijftafel zitten, ook nadat ik al lang was uitgelezen. Leeg voelde ik me. Al had ik er mijn ziel mee kunnen redden, ik kreeg mijn lichaam niet in beweging en mijn verstand al evenmin. Ik zat daar maar zonder idee en zonder wil en staarde voor me uit over de golven en de eilanden in de verte. Zélide kwam binnen en ging naast me staan. Ze zei geen woord over de tekst die voor ons lag. Ze legde alleen haar hand op mijn schouder. Daarop begon ik te huilen. Dit was voor het eerste sinds het noodlot mij had getekend. Anderhalf jaar had ik geen traan gelaten en nu volbracht vriendelijkheid waar verdriet gefaald had. Diep en lang huilde ik. Al die tijd bleven Zélide en ik zonder een woord te zeggen voor ons uit staren over zee.” Pagina 129

Het boek is opgedeeld in drie delen en een slot. De drie delen worden altijd vooraf gegaan door een klein stukje tekst, van 1 tot 4 bladzijden. Hierin wordt vaak een anekdote of een soort levensles verteld. Iets dat invloed heeft gehad op het leven van Lucia.
Een deel van zo’n inleidend stuk:

De wereld is vol mensen die hun hele leven op zoek blijven naar het wonder van de liefde zonder het ooit te zien. Het is heel simpel en vanzelfsprekend, maar onvindbaar voor wie ernaar zoekt.
Het enige wat nodig is, is een andere kijk.
Die kun je mensen niet leren. Alles wat je kunt doen, is je verhaal vertellen.” Pagina 80


Personages
Het boek heeft verschillende personages. Lucia is de belangrijkste. Je leert haar goed kennen. Ze heeft een zwaar leven gehad, maar probeert toch optimistisch door te gaan. Casanova vind ik ook interessant. Vooral de visies van verschillende personages op liefde en geluk vond ik erg interessant.

Tijd
Het boek speelt zich af tijdens de achttiende eeuw. Tijdens de verlichting. Dat zie je duidelijk terug in de manier van denken van de mensen. Wilskracht is ook een kenmerk van de verlichting. Als er iemand wilskracht heeft, is het Lucia wel. Het was juist mooi dat het boek niet in de tegenwoordige tijd afspeelt.



5. Ik vond ‘Een schitterend gebrek’ een prachtig boek. Het boek is wel behoorlijk tragisch, maar daar hou ik wel van. Er is niet veel dat goed gaat in het leven van Lucia. Het boek eindigt ook eigenlijk niet goed. Je hoopt stiekem dat Lucia de waarheid vertelt en dat Giacomo nog steeds van haar houdt. Dit zou wel heel cliché zijn en om die reden vind ik dit einde misschien wel mooier.
Wat mij ook opviel, was dat er best veel gefilosofeerd wordt in het boek. Zoals ik al eerder zei, spreken veel personages over hun visie op geluk en liefde. Hoe men gelukkig wordt, waarom men graag liefde wil en wat er nodig is om gelukkig te worden. Ik vond dit interessant om te lezen. Het zette mij aan het denken.

“’Gaat u altijd zo omslachtig te werk door een vrouw eerst geestelijk te ontkleden voor u aan haar lichaam begint?’
Haar lichaam?’ vroeg hij alsof ik Turks had gesproken. ‘Haar lichaam kan een vrouw aan iedereen geven. Dat interesseert mij niet.’
En u geeft uzelf uit voor een man?’
Mijn uitdaging is het hart van een vrouw te winnen.’” Pagina 37

Het boek las redelijk makkelijk door, ook omdat ik steeds graag wilde weten hoe het verder zou gaan.
Het was fijn weer eens een boek te lezen dat over de liefde gaat. Alleen lag in dit boek niet voor de hand wat er allemaal zou gebeuren. Dat maakte het speciaal en origineel.
Ik zou iedereen dit boek aanraden, al denk ik dat het geschikter is voor meisjes dan voor jongens.
Het boek heeft mijn verwachtingen overtroffen. Ik verwachtte een iets meer cliché boek, maar dat was het juist helemaal niet. Het was geen vrolijk boek, maar juist een beetje triest. Het gaat over het echte leven. Over hoe zwaar het leven kan zijn.









dinsdag 5 juni 2012

ALGEMEEN BOEKVERSLAG : HET BITTERE KRUID

 

ALGEMEEN BOEKVERSLAG : HET BITTERE KRUID


1a. Marga Minco, Het Bittere Kruid, een kleine kroniek
Wolters-Noordhoff, Groningen 2001, eerste uitgave 1957
90 bladzijden


b. Psychologische oorlogsroman


c. Samenvatting:
Marga komt met haar ouders terug in Breda, nadat ze waren gevlucht voor de Duitsers. Haar vader vindt het nog niet nodig om voor de Duitsers onder te duiken, omdat hij denkt dat het zo'n vaart niet zal lopen. Vroeger al was Marga lastig gevallen door kinderen omdat ze joods was, en ze kon zich herinneren dat er altijd afstandelijk en bang werd gereageerd als ze bijvoorbeeld iemand uitnodigde om naar binnen te komen. Ze vindt het ook moeilijk dat alles onder de bezetting verboden was.
Op een dag komt vader thuis met de sterren die goed worden ontvangen door iedereen.
Vader en Dave (de broer van Marga) krijgen een oproep voor het werkkamp, maar worden beide afgekeurd, omdat vader huidaandoeningen heeft en Dave iets uit een flesje heeft genomen dat hem ziek maakte. Een niet-joods buurmeisje neemt, bij een bezoek om een tennisracket een heleboel van Marga's spullen mee, omdat zij ze mooi vindt en Marga zegt dat ze ze mee mag nemen, want zij zal er waarschijnlijk toch geen gebruik van maken als ze weggaat. Om hen heen duiken steeds meer mensen onder. Toch wil vader nog niet onderduiken, ondanks dat er wel razzia's worden gehouden. Ook Bettie, de zus van Marga, wordt door de razzia's opgepakt.
Als Marga, Dave en Lotte (de vriendin van Dave) een oproep krijgen, komen ze daar onderuit omdat de dokter een attest achtergelaten had voor Marga en Dave. Lotte mocht blijven om Marga en Dave te verzorgen. Marga's ouders moesten in een ghetto in Amsterdam gaan wonen, omdat ze over de vijftig waren.
Op een dag heeft Marga genoeg van het rondlopen in haar pyjama de hele dag. Ze gaat met de trein, wat zeer gevaarlijk was, naar Amsterdam om haar ouders op te zoeken. Veel mensen om hen heen duiken onder, maar de familie van Marga nog steeds niet omdat ze er het geld niet voor hebben en omdat vader optimistisch blijft en hoopt dat het misschien niet nodig zou zijn. Dave en Lotte wonen inmiddels ook in Amsterdam. Ze gaat naar hen toe als op een avond haar ouders door de Duitsers worden opgepakt. Zij kon nog net door de achterdeur ontsnappen.
Omdat haar identiteitspas in handen was gekomen door de Duitsers onderging Marga een metamorfose; haar haar werd gebleekt. Toch besluiten ze om naar Utrecht te gaan om daar onder te duiken, maar op het station worden Lotte en Dave opgepakt. Marga redt het naar Utrecht, maar kan niet bij het onderduikadres terecht. Ze gaat weer terug naar Amsterdam en wordt daar door een jongen, Wout, geholpen met een ander adres te zoeken. Omdat er weinig plaats was, en omdat ze moest betalen en haar geld opraakte, moest Marga een aantal keren van onderduikadres wisselen. Tot na de oorlog verblijft ze in Heemstede. Na de oorlog gaat ze haar oom en tante opzoeken in Zeist. Zij zijn niet opgepakt omdat haar tante Nederlands was. Haar oom kon nog steeds niet begrijpen dat zijn familie allemaal dood was en ging ook elke dag naar de tramhalte om te kijken of ze niet toevallig langs kwamen. Toen haar oom gestorven was en Marga haar tante nog eens op ging zoeken zag ze ook de tramhalte waar hij altijd had gezeten. Alleen zij beseft wel dat noch haar ouders noch Bettie, Dave of Lotte terug zouden komen.
1. Ricardo had dit boek vorig jaar ook gelezen en hij zei, dat hij dit het leukste boek van zijn lijst vond. Daarnaast was het ook in een duidelijke, makkelijke taal geschreven en dat is voor mij wel handig. Omdat hij zei dat het een interessant boek was en ik me wel interesseer in gebeurtenissen uit de Tweede Wereldoorlog, leek het me een leuk een interessant boek.
2. Het hoofdthema van het boek is: het leven van de joden ten tijde van de Tweede Wereldoorlog en de problemen en angsten die hiermee gepaard zijn gegaan. De schrijfster is zelf een jodin die de Tweede Wereldoorlog overleefd heeft en ze kan dan ook goed beschrijven hoe het was in die tijd. Vooral in het laatste hoofdstuk word duidelijk wat een grote impact de Tweede Wereldoorlog heeft gehad en dat de gebeurtenissen nog lang impact hebben op haar leven.
De motieven die terug komen in het verhaal hebben allemaal te maken met de oorlog en de gevolgen hiervan. Oorlog is dan ook het belangrijkste motief in het verhaal. Dood en vervolging, met specifiek de vervolging van de Joden, en de angst die hiermee gepaard gaat, zijn ook motieven die sterk in het boek terugkomen. Om de hoofdpersoon heen worden steeds meer mensen opgepakt en vermoord. In het laatste hoofdstuk, dit hoofdstuk heeft het meeste indruk op mij gemaakt, speelt vooral verdriet een grote rol.


3. De schrijfstijl van het boek is vrij makkelijk. Er worden bijna geen moeilijke woorden gebruikt en het boek bestaat vooral uit korte zinnen. Dat maakt voor mij het boek heel prettig en snel te lezen. Het is echt zo'n boek dat je binnen een paar dagen uitleest. De kortere zinnen, maken wel dat het boek weinig emotie uitstraalt. Op het laatste hoofdstuk na, wordt het hele verhaal vrij droog en emotieloos vertelt. Dat maakt het contrast met het laatste hoofdstuk juist veel groter, iets wat ik erg sterk vond. Daarnaast worden in het boek veel gesprekken beschreven, die de hoodpersoon voert, met familie of vrienden.
Het begon op een dag dat mijn vader zei: 'We gaan eens kijken of iedereen er weer is.' pagina 7
– 'Je zult hem wel zien', zei hij. 'Kom maar. Pagina 16


4. Er is eigenlijk maar een persoon in het boek die je echt volgt. Dit zorgt ervoor wel dat je deze persoon, Marga, goed leert kennen en weet hoe ze zich voelt en hoe ze over dingen denkt. Daarnaast volg je nog enkele familieleden en kennissen, die soms tegenstellingen met elkaar vormen. Zo is de moeder heel achterdochtig tegen over de Duitsers en heel achterdochtig, maar de vader is juist heel optimistisch en geeft je het gevoel dat het allemaal goed gaat komen. Tijdens het verhaal verdwijnen steeds meer van de mensen die je hebt gevolgd, omdat veel van hen door de Duitsers gepakt worden, dit laat je wel nadenken over de gebeurtenissen.
In het boek staan de gevoelens en de gebeurtenissen van de hoofdpersoon centraal. De gebeurtenissen volgens elkaar in een rap tempo op en slepen je zo steeds dieper het verhaal in. Ook al gebeurt er een hoop toch wordt alles rustig en duidelijk verteld, het is dus ook helemaal niet storend. Daarnaast zijn de gebeurtenissen erg geloofwaardig en realistisch beschreven.
5. Ik vond het een goed geschreven en interessant boek. Vooral het laatste hoofdstuk vond ik erg mooi. Het contrast wat dit hoofdstuk met de rest van het boek maakte vond ik erg goed. Je volgt de hoofdpersoon goed en je wordt als het ware meegesleurd in het verhaal. Ik heb het boek echt in een paar dagen uitgelezen en dat doe ik echt bijna nooit. Dus dat geeft wel aan dat ik het echt een goed boek vond.







http://www.scholieren.com/boekverslagen/4943
http://www.boeken-informatie.nl/genres/overzicht.html